اگه این ماه هنوزم، پشتِ ابره

اگه این قصه، پر از آهِ منو تــــــــوست

یه جهان عشق ،در حالِ تپیدن

تو ضمیرِ ناخودآگاه منو تــــــــوست

نازنینِ بیــــقرار، از فریب روزگار، خم به ابروت نیار

گاهی شاید هر کدوم از یک طرف رفتیمُ

این همه حادثه را ،از چشم هم میدیدم

منو تــــــــو پاش بیفته سپر بلای هم میشیمُ

واسه هم زندگیمون را میدیم

نازنین بیـــقرار، از فریبِ روزگار، خم به ابروت نیار

اگه تو پستوی خونه ،عشقُ پنهون کردی

اگه گاهی از کنارِ بغضِ هم رد می شیم

توی هر لحظه این زمستونِ طولانی

ما همیشه فکر برپا کردن آتیــــشیم!!

نازنین بیـــقرار، از فریبِ روزگار، خم به ابروت نیار